Twee en een half uur in de file rijden richting Den Bosch om daar met 1-0 te verliezen van de nummer 19 van de competitie. Het leven van een Almere City supporter is momenteel niet om over naar huis te schrijven. Vandaag dan ook niet een verslag zoals u dat van ons gewend bent, maar ÊÊn met een wat meer persoonlijke noot. Ook wij moeten de teleurstelling van dit seizoen namelijk op ÊÊn of andere manier van ons afschrijven.
Zoals gezegd, de avond begon met een enorme file die we al jaren niet meer hebben gezien in Nederland. De mensen die mij kennen weten dat ik met uitwedstrijden vaak vroeg vertrek om samen met mijn vader onderweg ergens te gaan eten. Zo niks anders op deze vrijdagavond, het plan was om te gaan eten bij De Lucht maar toen we daar pas om 19:15 waren aangekomen en we nog een stukje file te gaan hadden besloten we door te rijden naar het Stadion. Bij Geldermalsen werden we ineens ingehaald door de spelersbus, ook de spelers waren door de file dus te laat bij De Vliert. Een wedstrijd in de kelder van het betaald voetbal. De nummer 18 tegen de nummer 19. Aan alles voelde het alsof we een jaar of 10 terug in de tijd waren gegaan, niet voor niets haalde supporters in het uitvak herrinneringen naar boven naar de tijd dat we in datzelfde uitvak degradeerde uit het betaald voetbal (ware het niet dat RBC failliet ging en we in de Jupiler League mochten blijven).
Toch waren de verwachtingen dat we een goede kans zouden maken om te winnen. Vasthoudend aan de periodes met goed spel die we zagen tegen De Graafschap en uit bij Volendam. Beide verloren wedstrijden, maar ook met mooie doelpunten en fases waarin wij de bovenhand hadden. Ook deze wedstrijd, die overigens een kwartier later van start ging vanwege de hiervoor genoemde file, begon met een Almere City dat de overhand had. Het zorgde ook voor kansen, maar ook vandaag een terugkerend verhaal: Ze worden niet afgemaakt. Toen na 20 minuten Den Bosch op voorsprong kwam (vanuit een hoekschop) zag je het spel beetje bij beetje instorten op het veld. Het vertrouwen bij de spelers en ook bij de supporters is in deze tijden zeer fragiel. Er werden weer onnodige fouten gemaakt. Maar ook bij Den Bosch zag je goed waarom ze zo laag staan, het was een echte kelderkraker. Om de spelers nog een mentale klap te geven moest Jonas Arweiler na slechts 26 minuten het veld verlaten met een blessure, en dat terwijl de spits eindelijk fit genoeg was om zijn basisdebuut te maken. Dat hij er veel moeite mee had was goed te zien toen hij voor het uitvak langsliep richting de kleedkamer. Vanuit het uitvak kwamen de nodige aanmoedigingen en werd de spits goed ondersteund. Toch zijn dit de klappen, evenals de flinke blessure van Breedijk die deze week naar voren kwam, die de club te verwerken heeft.
Vlak voor het hervatten van de tweede helft zagen we op het veld iets wat we nog nooit zagen; Almere City deed met het hele team een korte warming up en een echte team huddle. Er werd geprobeerd de spelers mentaal gezien weer de goede kant op te krijgen. Dat wierp zijn vruchten af want Almere City was daarna nog de enige ploeg die aan het voetballen was. Het spel speelde zich vooral af op de helft van Den Bosch en het resulteerde ook in de nodige kansen voor City om op gelijke hoogte te komen. Maar zoals eerder gemeld: niemand maakt de kansen af. Het heeft geen zin om vandaag met namen te komen wie ze allemaal hebben gemist, dat weten de spelers zelf ook goed. Maar dat het afmaken van de kansen echt veel beter moet is wel duidelijk. Ook gisteravond was het weer compleet onnodig om daar te verliezen. Overigens wel het melden waard is het optreden van Woud. Doordat Almere City veel druk naar voren speelde kon Den Bosch er af en toe uit counteren. Meestal speelde de gastheren dat slecht uit, maar soms was een optreden van de doelman nodig om een grotere achterstand te voorkomen. Dat deed hij met een aantal uitstekende reddingen goed, een mooi moment voor Woud die tot nu toe ook niet een al te best seizoen achter de rug heeft.
Uiteindelijk speelde Almere City wederom niet slecht, kreeg het de kansen, maar staan we weer met 0 punten. Over het algemeen probeer ik altijd positief in wedstrijden te staan, maar gister merkte ik aan mezelf dat ik nog nooit zo apathisch naar een wedstrijd heb gekeken. De 1-0 deed me weinig omdat we het hele seizoen al zulke klappen krijgen. Ook kreeg ik nergens het gevoel dat we de winst zouden pakken. Het probleem zit hem erin dat wanneer het er echt toedoet het op het veld zelden goed gaat, je mist de laatste stap om echt mee te doen in deze competitie. Een stap die we, met een beetje geluk, dit seizoen moeten zetten. Maar momenteel is het een niveau waarvan ik, en vele met mij, terecht niet hadden verwacht nog te staan. Waar het aan ligt? Het is lastig te zeggen, alles in mij zegt dat het vooral ligt aan het te jonge elftal waar de oudere spelers met ervaring niet genoeg op staan om de jonge spelers omhoog te liften. Ook gister speelde Resink als de meest ervaren speler op het veld, een jongen van 18. Het spel moest het ook hebben van jonge spelers als Purriel en Van Leeuwen. Prachtig om te zien dat de jeugd de kans krijgt en wie op zaterdag middag wel eens komt kijken bij Onder 21 ziet ook dat er veel talent rondloopt. Maar in een eerste elftal van een proflcub waar de (terechte) verwachtingen zijn dat je in de top van de competitie meedoet kan je niet op die spelers leunen. Dat het voor deze, en overigens ook de andere spelers, mentaal heel moeilijk is dat het maar niet wil lukken punten te pakken was goed duidelijk na afloop. De spelers kwamen naar het uitvak waar je de teleurstelling en schaamte duidelijk kon zien. Of het dan helpt dat een aantal supporters het nodig vinden om “schaam je kapot” te schreeuwen naar de spelers denk ik niet, dat deden ze namelijk al. Je kan, vooral gezien de jonge leeftijd, beter positief ondersteunen (wat overigens ook vaak genoeg is gebeurd laatste weken). Maar dat het geroepen werd begint wel logisch te worden, de teleurstelling bij supporters is ook groot. Daarnaast hoor je supporters al weer roeren dat we de trainer moeten ontslaan. Mijn vraag is dan, waarom? Geef Verbeek de tijd, zijn analyses (ook bij ambassadeursavonden waar je hem zelf alles kan vragen, wat beter werkt dan maar wat roepen op social media) zijn logisch en verklaren een hoop. We hebben al genoeg trainers ontslagen de laatste jaren, wat ook niet altijd het gewenste rerultaat oplevert. Laten we het eens een heel seizoen met dezelfde trainer proberen.
En zo staan we 19e, met alleen nog FC Dordrecht onder ons. Toch ga ik ook nu weer proberen er positief in te staan. Zo staan we nu 7 punten achter de 8e plaats, wat recht geeft op playoffs. dat is een minder grote achterstand als onze voorsprong op De Graafschap na de winterstop vorig seizoen. Ook dat gat werd gedicht en nu hebben we er veel meer wedstrijden voor. Daarvoor moet de ommekeer wel een keer komen, dat kan volgende week vrijdag in eigen huis tegen Jong PSV. Om 20:00 word er dan in het Yanmar Stadion afgetrapt voor de 12e speelronde in de KKD.
